การศึกษาผลของยาพราซิควอนเทลต่อระดับของฟอสโฟริเลชัน โปรตีโอม และ ฟอสโฟโปรตีโอมในพยาธิใบไม้ในเลือด

การติดเชื้อพยาธิใบไม้ในเลือดเป็นอีกหนึ่งปัญหาสาธารณสุขที่สำคัญของหลายๆ ประเทศ รวมถึงประเทศไทย โรคพยาธิใบไม้ในเลือดเกิดจากการติดเชื้อพยาธิในตระกูล Schistosoma spp. ซึ่งก่อให้เกิดอาการปวดท้อง ท้องเสีย ถ่ายมีเลือดปน ตับโต เป็นต้นโดยการรักษาโรคพยาธิใบไม่ในเลือดจะต้องใช้ยาพราชิดวอนเทล(Praziquantel) เพียงชนิดเดียวเท่านั้น ในปัจจุบัน ได้มีรายงานการดื้อยาของพยาธิหลายชนิดต่อยาพราชิดวอนเหลว ก่อให้เกิดความกังวลว่ยาพราชิดวอนเทลจะไม่สามารถใช้ในการรักษาการติดเชื้อพยาธิได้ต่อไปในอนาคตดังนั้น การศึกษากลไกการออกฤทธิ์ของยา ตลอดจนพัฒนายาใหม่ที่ให้ผลดีต่อการฆ่าเชื้อพยาธิไบไม้ในเลือดจึงจำเป็นอย่างยิ่งยาพราซิดวอนเทลเป็นยาฆ่พยาธิที่ออกฤทธิ์กว้างและถูกใช้อย่างแพร่หลายมาเป็นเวลานาน อย่างไรก็ตาม กลไกการออกฤทธิ์ของยาพราชิดวอนเทลนี้ยังไม่กรแชัด งานวิจัยหลายขึ้นพยายามศึกษากลไกของยาชนิดนี้ แต่ยังไม่มีงานใดที่ทำการศึกษาผลของยาพราวิควอนเทลตอการเปลี่ยนแปลงกระบวนการ phosphorylation ภายในเซลล์เลย กระบวนการ phosphorylation เป็นกระบวนการที่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการรักษาสมดุลภายในเซลล์ ซึ่งการเปลี่ยนแปลงกระบวนการ phosphorylation นี้อาจเกี่ยวข้องกับฤทธิ์การฆ่าพยาธิใบไม้ในเลือดของยาพราจิควอนเทล ดังนั้น การนำเทคนิคโปรตีโอมิกส์มาร่วมกับการศึกษาระดับของphosphorylation จะช่วยให้เราสามารถระบุชนิดของโปรตื่น และกระบวนการต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการออกฤทธิ์ของยาพราชิดวอนเทลได้ดียิ่งขึ้น